บทที่ 72 พาคนไปที่คลังสินค้า

กนกพรขมวดคิ้วครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง "เธออย่าเพิ่งใจร้อน เอาอย่างนี้ดีกว่า รอพ่อเธอกลับมาแล้วค่อยปรึกษากัน"

อิสรีย์ทำได้เพียงนั่งลง คิ้วขมวดเข้าหากันแน่น

……

อรวินท์นั่งจ้องโทรศัพท์มือถืออยู่บนโซฟาทั้งคืน แต่ก็ไร้วี่แววสายเรียกเข้าจากธนกร

เมื่อเห็นแสงแดดสาดส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาในห้องชุด เธอก็เริ่มทนไม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ